...Oparzonego usuń z miejsca zagrożenia. Miejsce oparzenia schładzaj czystą zimną wodą ...
Oparzenia
W przypadku każdego oparzenia należy przyjąć zasadę że jest ono cięższe niż by się wydawało na pierwszy rzut oka. Dlatego każde oparzenie z wyłączeniem błahych oparzeń powinien ocenić lekarz.
Bezpośrednio po wypadku należy odsłonić oparzone części ciała. Jeśli są trudności z rozebraniem należy odzież rozciąć. Gdy odzież przylega do ciała nie należy jej odrywać od skóry lecz jedynie odciąć dookoła. Jeśli oparzenie jest rozległe i trudno założyć opatrunek należy całą powierzchnie przykryć jałowym materiałem opatrunkowym lub czystym wyprasowanym prześcieradłem. W przypadku oparzenia ręki należy pamiętać o zdjęciu z palców pierścionków. Pozostawienie ich na palcach grozi martwicą na skutek narastającego obrzęku. Jeżeli chory odczuwa silne bóle należy podać środki przeciwbólowe (Pabialgina Pyralgina lub Veramid). Każdemu choremu, zwłaszcza z rozległym oparzeniem należy podawać jak najwięcej ciepłych napojów (herbata, soki owocowe, mleko). Zadaniem pierwszej pomocy nie jest leczenie, lecz uchronienie tkanek przed zakażeniem i powiększeniem się martwicy. Stosowanie samowolnie maści lub płynów może spowodować zakażenie rany oparzeniowej. Nie należy zrywać lub przekłuwać pęcherzy - sprzyja to zakażeniu.
Właściwe udzielenie pomocy przy oparzeniach to:
założenie suchego opatrunku z jałowej gazę (jeżeli jest to mała powierzchnia po przemyciu skóry wodą możemy ją zdezynfekować 70% alkoholem etylowym). Opatrunek powinien niezbyt mocno uciskać. Jeśli pęcherze zostały zdarte miejsce oparzone można polać gencjaną (1 % wodny roztwór fioletu krystalicznego), następnie opatrzyć jałowym opatrunkiem. Jeśli nie występuje gorączka lub bóle w okolicy rany opatrunek trzymamy przez 5-7 dni. Jest to czas, w którym rana oparzeniowa ulega zagojeniu.
Poważne niebezpieczeństwo dla zdrowia, a niekiedy i życia stanowią środki i preparaty chemiczne powszechnie stosowane w gospodarstwach domowych, np. farby, lakiery, rozpuszczalniki, środki czyszczące i piorące, a także preparaty owadobójcze. Wszystkie te preparaty powinny być przechowywane w miejscach niedostępnych dla dzieci.
Przy oparzeniach środkami chemicznymi należy ustalić czy środek był kwasem czy zasadą. ( - kwas: siarkowy, solny, azotowy, octowy, - zasady (ługi): sodowa, potasowa, amoniak, niegaszone wapno ) W obu przypadkach miejsce oparzone spłukuje się dużą ilością wody, a następnie w zależności od rodzaju:
Po zobojętnieniu oparzenia kwasami lub zasadami ponownie stosuje się przemywanie wodą.
Profilaktyka
Ważne informacje
Panaceum s.c. Praktyka Lekarza Rodzinnego w Karczmiskach